ماه محرم رابه شما وتمام عاشقان حسین (ع)تسلیت عرض مینمایم.



 


اگر که دل شکسته‏اى حسین را صدا بزن  

اگر ملول و خسته‏اى حسین را صدا بزن 

در این بهار معرفت پرستوى بهارى‏ام  
اگر چه پر شکسته‏اى حسین را صدا بزن 
سحَر شد و سپیده زد چرا تو همچو مرغ شب  
لب از ترانه بسته‏اى حسین را صدا بزن 
تو سر به زانوى غمى زشَرم کرده‏هاى خود  
چرا غمین نشسته‏اى حسین را صدا بزن 
اگر به باغ آرزو به عشق کربلاى او  
دل از همه گسسته‏اى حسین را صدا بزن 




 

دلت که گرفته باشد.....
فرقی نمی کند......
کودک باشی یا بزرگ! 
پیر باشی یا جوان!
ثروتمند باشی یا فقیر!
در همه اینها یک چیز مشترک است:
دلی که گرفته است و هیچکس درک نمی کند....
*السلام علیک یا سید الشهدا(ع)*




 

تا بمیرم و تنها نبیمنت 

تنها به روی سینه صحرا نبینمت 

امشب بیا که بوسه زنم بر گلوی تو 

شاید بمیرم از غم و فردا نبینمت 

می ترسم از نگاه به گودال آن طرف 

دارم دعا به زیر لب آنجا نبیمنت 

غم نیست گرچه بر بدنم کعب نی خورد 

من نذر کرده ام که به نی ها نبینمت 

امشب برای من تو دعا کن که شام بعد 

بی سر به روی دامن زهرا نبینمت 








  




 




 




 





 




 




 




 




                                         محرم آمد و ماه عزا شد
                                         مه جانبازی خون خدا شد
                                         جوانمردان عالم را بگویید
                                        دوباره شور عاشوار به پا شد



  هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله ، این قافله تا کربلا دیگر ندارد   فاصله .

                   حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسلیت باد.




السلام ای وادی کربلا

السلام ای سرزمین پر بلا

السلام ای جلوه گاه ذوالمنن

السلام ای کشته های بی کفن

 




 




 




 



دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم


بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم

فردا که کسی را به کسی کاری نیست

دامان حسین اگر نگیرم چه کنم



        کربلا لبریز عطر یاس شد. . . .


نوبت جانبازی عباس شد



باز محرم رسید، ماه عزای حسین

سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین

کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه

تا که بگیرم صفا، من ز صفای حسین


با آب طلا نام حسین قاب کنید

با نام حسین یادی از آب کنید

خواهید مه سربلند و جاوید شوید

تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید.


                            

                                پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است ؟

                                آهی کشید و گفت ماه محرم است…




باز محرم رسید، ماه عزای حسین

سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین

کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه

تا که بگیرم صفا، من ز صفای حسین